Mam pewien kłopot i byłbym wdzięczny, gdybyście zechcieli mi w jego rozwiązaniu pomóc.
Sprawa wygląda następująco.
Na początku grudnia poznałem pannę. Nazwijmy Ją "M", dla lepszej identyfikacji
Z mojej strony poznanie to było jakoś tak... jakby to określić... na minimalnym entuzjaźmie. Za to Ona od samego początku była strasznie nakręcona na naszą znajomość. Nie chciałem na początku tej znajomości dawać za dużo swobody rozwoju, bo moja uwaga koncentrowała się wówczas na innej pannie (dajmy na to "K"), więc ograniczyłem ją do korespondencji mailowej, traktując jako swego rodzaju "wyjście awaryjne". Zresztą i tak wtedy była to jedyna możliwa forma kontaktu, ponieważ panna M. przygotowywała się do zimowej sesji i musiała się poświęcić nauce.
Z każdego Jej maila "napalenie" na naszą znajomość aż wyciekało na klawiaturę. Można spokojnie powiedzieć, że tak naprawdę to Ona nadawała naszej korespondencji tempo (i to intensywne), w każdym moim słowie doszukiwała się - jak to określała - "spójności" naszych charakterów, cech, upodobań i gustów. Wyliczała te spójności jak księgowa
, i to nie na zasadzie "wiesz, ja też mam podobne zdanie", ale centralnie, z hukiem - "SPÓJNOŚĆ!! Kolejną spójność między nami widzę!!"
Po jakimś czasie doszedłem do wniosku, że warto choć trochę fatygi w tą znajomość zainwestować, żeby panny M. nie zniechęcić i podtrzymać wrażenie mojego zainteresowania. Zaprosiłem Ją więc do siebie do domu, ale tak "na grzecznie"
Chciałem zrobić dobry grunt pod przyszłe EWENTUALNE interesy, ale nie za ostro... bo moje główne zainteresowanie koncentrowało się na pannie K. Tak więc była kawka i WZ-tka, była świeczka i piękny film... czyli taki nastrojowy wieczór bez konsekwencji Ale widziałem, że po tym wieczorze ciśnienie u Niej wzrosło i to parcie na naszą znajomość się nasiliło. Widziałem, że wpatrzona jest we mnie jak cielę, że imponuję Jej praktycznie wszystkim, co prezentuję - od fitnessu, na punkcie którego mam pierdolca , poprzez umiejętności kulinarne, aż po fotografię, którą mojego autorstwa zawsze oglądała z rozdziawioną z wrażenia buzią jak pięcioletnia dziewczynka
Po sesji, od mniej więcej początku lutego zacząłem trochę rozwijać tą znajomość, bo z panną K. nie szło po myśli i coraz bardziej prawdopodobna była potrzeba skorzystania z tego wyjścia awaryjnego. Ale wiecie jak to jest - jak człowiek ma łeb zasrany jakąś laską, to ten wróbel w garści mu lekko powszednieje. Mi dodatkowo zachowanie tegoż wróbla (a konkretnie to parcie na naszą znajomość) wytworzyło poczucie osiadania na laurach... w końcu panna M. przejawiała takie zainteresowanie, że podświadomie wytworzyłem sobie w umyśle wizję naszej znajomości jako takiego perpetum mobile - raz sie wprowadziło w ruch i tak już będzie się to bujać do usranej śmierci...
I tutaj oczywiście popełniłem błąd w kalkulacji
Z panną K. ostatecznie nic nie wyszło i odpuściłem sobie temat. Starałem się skoncentrować od tego momentu na pannie M., ale... no właśnie - ten wróbel w garści tak mnie "rozleniwił", że traktowałem ją tak, jakby M. była kupiona całkowicie, na amen, bez względu na okoliczności. A tymczasem coś się zaczęło kruszyć
Kruszyło się, kruszyło... aż się pokruszyło
Odbyliśmy poważną rozmowę, w trakcie której się dowiedziałem, że w pewnym momencie w pannie M. pojawiła się wewnętrzna blokada przed fizycznym rozwojem naszej znajomości. Że starała się ją zwalczyć, bo posiadam wszelkie cechy których poszukuje w facecie, ale nie udało Jej się tej bariery przełamać. Dodatkowo na ten okres nałożyły się u mnie jeszcze inne kwestie, które spowodowały że zaniedbałem swoją formę fizyczną i przytyłem niemal w oczach - 8 kilo w pół roku Tak więc niejako odebrałem sobie jeden z głównych atutów, które tak pannę M. przyciągały
Przestaliśmy się spotykać. Panna M. 10 lipca ma obronę pracy magisterskiej, więc z mojej inicjatywy zamroziliśmy niemal całkowicie naszą znajomość. Powiedziałem Jej, że nie ma teraz czasu na takie tematy, że musi się teraz skoncentrować wyłącznie na dyplomie... a do naszego tematu wrócimy wtedy, gdy już będzie Panią Magister. Zrobiłem to celowo, żeby dać Jej od siebie przez 2 miesiące odpocząć oraz sprawić, żeby ta blokada trochę Jej z głowy wywietrzała. Kontakt co prawda utrzymujemy, ale mocno ograniczony i lakoniczny - jakiś mail od czasu do czasu, parę słów zamienionych na GG w pracy... poza tym freeze.
Jako, że 10 lipca tuż tuż, powoli zaczynam się ogarniać z tematem naszego spotkania po tak długiej przerwie. Wróciłem do formy fizycznej z czasu, gdy się poznaliśmy, i jeszcze przez pozostałe do spotkania 3 tygodnie zamierzam pociągnąć to głębiej, żeby utrwalony w Jej pamięci mój wizerunek (z brzuszkiem i gębą jak dwa zlewy) spotkał się z szokiem wizualnym, będącym całkowitym zaprzeczeniem tegoż utrwalenia
Zamierzam Ją w ramach świętowania obrony pracy magisterskiej zabrać na kolację do przytulnej knajpki (oboje uwielbiamy dobre jedzenie), a potem wziąć na super imprezę do dobrego klubu (panna M. ma na punkcie tańca jeszcze większego pierdolca niż ja na punkcie fitnessu 
).
No i tutaj mam do Was, jako doświadczonych w tej materii specjalistów, pytanie - jak to rozegrać, żeby tą Jej blokadę zetrzeć na proch i sprawić, żeby pomyślała: "Boże, jaka ja byłam durna pochwa... co mi się w tym durnym łbie ubzdurało, że mam przed nim jakąś blokadę psychiczną". Jednym słowem - jak z Nią pograć, żeby miała kisiel w majtach i była na krawędzi eksplozji, nie mogąc się opędzić od seksualnych fantazji na nasz wspólny temat.
Czemu się z tym do Was zwracam? Już mówię...
Nie chodzi mi tutaj o to, żeby ją za wszelką cenę "odzyskać". Wiadomo, nie ona jedna po tym świecie chodzi.
Chodzi mi o to, żeby przede wszystkim dla własnej satysfakcji pokazać Jej, że ta Jej blokada to był jakiś absurd. Bez względu na to, jak się ta znajomość dalej potoczy - czy rozwinie się do postaci czegoś poważniejszego, czy pozostanie na poziomie przyjaźni, czy też zakończy się dobrym, gorącym seksem. To jest mój cel priorytetowy - "zakpić" sobie z tej Jej bariery, pokazać Jej że nie ma żadnej bariery... że tak naprawdę Ona nie może się opędzić od myślenia o mnie w kontekście seksualno-erotycznym. Czyli po prostu sprawić, żeby zdała sobie sprawę ze tego, że pożąda mnie w sposób wykraczający poza możliwości Jej wyobraźni... i tylko dlatego nie potrafiła tego wcześniej dostrzec
Będę wdzięczny za każdą pomoc - jak z Nią rozmawiać, jakimi patternami się posługiwać, jaką własną postawę do tej akcji przyjąć.
Wiem o Niej baaaardzo dużo, więc mam pewne wyobrażenie na jakich strunach powinienem grać. Ale potrzebna mi pomoc, żeby wiedzieć JAK grać, aby nie fałszować
Z góry dzięki
